Ana Səhifə | Yarıdım
dəyişdirmə  Azerbaycan | Russian | NIV | KJV | NASB
Başqa kitablar  Azerbaycan | Russian | NIV | KJV | NASB
   
  irəli  1  . . . 3  4  5  6  7  8  9  10  11  12  13  14  . . . 24   qeri  
  ▼-1   [font9]   +1▲  
Joshua 9 [NASB:Azerbaycan]   
 
  1. Now it came about when all the kings who were beyond the Jordan, in the hill country and in the lowland and on all the coast of the Great Sea toward Lebanon, the Hittite and the Amorite, the Canaanite, the Perizzite, the Hivite and the Jebusite, heard of it,
  2. that they gathered themselves together with one accord to fight with Joshua and with Israel.
  3. When the inhabitants of Gibeon heard what Joshua had done to Jericho and to Ai,
  4. they also acted craftily and set out as envoys, and took worn-out sacks on their donkeys, and wineskins worn-out and torn and mended,
  5. and worn-out and patched sandals on their feet, and worn-out clothes on themselves; and all the bread of their provision was dry and had become crumbled.
  1. İordan çayının qərb tərəfində dağlıqda, yamaclı-düzənlikli bölgədə, Livana qədər uzanan Böyük dənizin sahilində yaşayan Xetlilər, Emorlular, Kənanlılar, Perizlilər, Xivlilər və Yevusluların padşahları bunu eşidən zaman
  2. Yeşua və İsraillilərə qarşı birlikdə döyüşmək üçün bir yerə toplandılar.
  3. Lakin Giveon əhalisi Yeşuanın Yerixonun və Ay şəhərinin başına gətirdiklərini eşitdikdə
  4. hiylə ilə hərəkət etdilər: gedib özlərini elçi kimi göstərdilər və köhnəlmiş torbalar, köhnə, yırtıq və bağlanmış şərab tuluqlarını eşşəklərinə yüklədilər.
  5. Ayaqlarında cırıq və yamaqlı çarıqları, əyinlərində köhnə paltarları var idi. Ərzaqları, bütün çörəkləri qurumuş və kiflənmişdi.
 
 
  1. They went to Joshua to the camp at Gilgal and said to him and to the men of Israel, "We have come from a far country; now therefore, make a covenant with us."
  2. The men of Israel said to the Hivites, "Perhaps you are living within our land; how then shall we make a covenant with you?"
  3. But they said to Joshua, "We are your servants." Then Joshua said to them, "Who are you and where do you come from?"
  4. They said to him, "Your servants have come from a very far country because of the fame of the LORD your God; for we have heard the report of Him and all that He did in Egypt,
  5. and all that He did to the two kings of the Amorites who were beyond the Jordan, to Sihon king of Heshbon and to Og king of Bashan who was at Ashtaroth.
  1. Onlar Qilqalda olan ordugaha, Yeşuanın yanına getdilər, ona və İsraillilərə dedilər: «Biz uzaq bir ölkədən gəlmişik, indi bizimlə əhd kəsin».
  2. İsraillilər Xivlilərə dedilər: «Bəlkə siz bizim aramızda yaşayırsınız? Biz sizinlə necə əhd kəsək?»
  3. Onlar Yeşuaya dedilər: «Biz sənin qullarınıq». Yeşua isə onlara dedi: «Siz kimsiniz və haradan gəlirsiniz?»
  4. Ona dedilər: «Sənin Allahın Rəbbin şöhrətli adına görə biz qulların çox uzaq ölkədən gəlmişik. Çünki Rəbbin xəbərini, Misirdə etdiyi bütün şeyləri,
  5. İordan çayının o tərəfində olan Emorluların iki padşahı – Xeşbon padşahı Sixonun və Aştarotdakı Başan padşahı Oqun başına gətirdiyi hər şeyi eşitmişik.
 
 
  1. "So our elders and all the inhabitants of our country spoke to us, saying, 'Take provisions in your hand for the journey, and go to meet them and say to them, "We are your servants; now then, make a covenant with us."'
  2. "This our bread was warm when we took it for our provisions out of our houses on the day that we left to come to you; but now behold, it is dry and has become crumbled.
  3. "These wineskins which we filled were new, and behold, they are torn; and these our clothes and our sandals are worn out because of the very long journey."
  4. So the men of Israel took some of their provisions, and did not ask for the counsel of the LORD.
  5. Joshua made peace with them and made a covenant with them, to let them live; and the leaders of the congregation swore an oath to them.
  1. Ona görə ağsaqqallarımız və ölkəmizin bütün əhalisi bizə belə dedilər: “Yol üçün əlinizə ərzaq götürüb onları qarşılamağa gedin və deyin: ‹Biz sizin qullarınızıq, indi bizimlə əhd kəsin›”.
  2. Yanınıza gəlmək üçün çıxdığımız gün bu çörəyimizi ərzaq kimi evlərimizdən isti-isti götürmüşdük, indi isə quruyub və kiflənib.
  3. Doldurduğumuz bu şərab tuluqları təzə idi, indi isə yırtılıb. Yol çox uzun olduğu üçün paltarlarımız və çarıqlarımız da köhnəlib».
  4. İsraillilər onların ərzaqlarını götürdülər və onlara inandılar, ancaq Rəbdən məsləhət almadılar.
  5. Yeşua onlarla sülh bağlayıb onları sağ buraxacağına söz verdi və icma rəhbərləri də bunun üçün and içdilər.
 
 
  1. It came about at the end of three days after they had made a covenant with them, that they heard that they were neighbors and that they were living within their land.
  2. Then the sons of Israel set out and came to their cities on the third day. Now their cities were Gibeon and Chephirah and Beeroth and Kiriath-jearim.
  3. The sons of Israel did not strike them because the leaders of the congregation had sworn to them by the LORD the God of Israel. And the whole congregation grumbled against the leaders.
  4. But all the leaders said to the whole congregation, "We have sworn to them by the LORD, the God of Israel, and now we cannot touch them.
  5. "This we will do to them, even let them live, so that wrath will not be upon us for the oath which we swore to them."
  1. Onlarla əhd bağladıqdan üç gün sonra eşitdilər ki, bu adamlar İsraillilərlə qonşuluqda – öz aralarında yaşayanlardır.
  2. İsraillilər çıxıb üçüncü gün onların şəhərlərinə gəldilər. Onların şəhərləri Giveon, Kefira, Beerot və Qiryat-Yearim idi.
  3. İsraillilər onları qırmadılar, çünki icma rəhbərləri onlar üçün İsrailin Allahı Rəbbə and içmişdilər. Bütün icma rəhbərlərin əleyhinə danışdı.
  4. Rəhbərlərin hamısı icmaya dedi: «Biz onlar üçün İsrailin Allahı Rəbbə and içdik ki, onlara toxunmayaq.
  5. Ona görə də belə edək: onları sağ buraxaq, yoxsa içdiyimiz anda görə üzərimizə qəzəb gələr».
 
 
  1. The leaders said to them, "Let them live." So they became hewers of wood and drawers of water for the whole congregation, just as the leaders had spoken to them.
  2. Then Joshua called for them and spoke to them, saying, "Why have you deceived us, saying, 'We are very far from you,' when you are living within our land?
  3. "Now therefore, you are cursed, and you shall never cease being slaves, both hewers of wood and drawers of water for the house of my God."
  4. So they answered Joshua and said, "Because it was certainly told your servants that the LORD your God had commanded His servant Moses to give you all the land, and to destroy all the inhabitants of the land before you; therefore we feared greatly for our lives because of you, and have done this thing.
  5. "Now behold, we are in your hands; do as it seems good and right in your sight to do to us."
  1. Rəhbərlər xalqa dedi: «Qoy onlar sağ qalsın, amma bütün icma üçün odun kəsən və su daşıyan olsunlar». Beləcə hər şey rəhbərlər deyən kimi oldu.
  2. Yeşua onları çağırıb belə dedi: «Aramızda yaşadığınız halda “biz sizdən çox uzağıq” deyərək bizi nə üçün aldatdınız?
  3. İndi lənətlənmisiniz və siz həmişəlik Allahımın evi üçün odun kəsən və su daşıyan kölələr olmalısınız».
  4. Onlar Yeşuaya cavab verib dedilər: «Sənin Allahın Rəbbin bütün ölkəni sizə vermək, ölkənin bütün əhalisini qarşınızda həlak etmək üçün qulu Musaya necə əmr verdiyi bu qullarına aşkar bildirilmişdi. Sizin ucbatınızdan canımız üçün çox qorxduq və ona görə belə etdik.
  5. Artıq sənin əlindəyik. Sənin gözündə nə xoşdursa və nə doğrudursa, onu et».
 
 
  1. Thus he did to them, and delivered them from the hands of the sons of Israel, and they did not kill them.
  2. But Joshua made them that day hewers of wood and drawers of water for the congregation and for the altar of the LORD, to this day, in the place which He would choose.
  1. Yeşua onlarla belə rəftar etdi: onları İsrail övladlarının əlindən qurtarıb qoymadı ki, öldürülsünlər.
  2. O gün Yeşua icma üçün və Rəbbin seçəcəyi yerdəki öz qurbangahı üçün onları odun kəsən və su daşıyan işinə təyin etdi və bu günə qədər də belədir.
 
   
  irəli  1  . . . 3  4  5  6  7  8  9  10  11  12  13  14  . . . 24   qeri  

Fəsil   Kitablar
[Yh 3: 16] Çünki Allah dünyanı o qədər sevdi ki, vahid Oğlunu ona verdi; bunu etdi ki, Ona iman edən hər kəs həlak olmasın, əbədi həyata malik olsun.