Ana Səhifə | Yarıdım
dəyişdirmə  Azerbaycan | Russian | NIV | KJV | NASB
Başqa kitablar  Azerbaycan | Russian | NIV | KJV | NASB
   
  irəli  1  . . . 24  25  26  27  28  29  30  31  32  33  34  35  . . . 42   qeri  
  ▼-1   [font9]   +1▲  
Иов 30 [Russian:Azerbaycan]   
 
  1. А ныне смеются надо мною младшие меня летами, те, которых отцов я не согласился бы поместить с псами стад моих.
  2. И сила рук их к чему мне? Над ними уже прошло время.
  3. Бедностью и голодом истощенные, они убегают в степь безводную, мрачную и опустевшую;
  4. щиплют зелень подле кустов, и ягоды можжевельника--хлеб их.
  5. Из общества изгоняют их, кричат на них, как на воров,
  1. Amma indi yaşca məndən kiçiklər Mənə lağ edirlər. Vaxtı ilə atalarını heç bir işə layiq görməzdim, Sürümün itlərinin yanına belə, qoymazdım.
  2. Çünki taqətdən düşmüşdülər, Biləklərinin gücü getmişdi, Heç biri işimə yaramırdı.
  3. Onlar yoxsulluqdan, aclıqdan zəifləmişdi, Gecələr çöl-biyabanda bitki kökü gəmirirdi.
  4. Kollardan duzlu bitkilər toplayırdılar, Süpürgə kollarının köklərini yeyirdilər.
  5. Xalq arasından qovulurdular, Üstlərinə elə çığırırdılar ki, Elə bil ki oğrudurlar.
 
 
  1. чтобы жили они в рытвинах потоков, в ущельях земли и утесов.
  2. Ревут между кустами, жмутся под терном.
  3. Люди отверженные, люди без имени, отребье земли!
  4. Их-то сделался я ныне песнью и пищею разговора их.
  5. Они гнушаются мною, удаляются от меня и не удерживаются плевать пред лицем моим.
  1. Vadi yataqlarında, yerin dəliklərində, Qaya ovuqlarında yaşayırdılar.
  2. Kollar arasında bağırırdılar, Qara tikan kolu altında daldalanırdılar.
  3. Axmaqların, adsız-sansız insanların övladlarıdır, Ölkədən qovulmuşdular.
  4. İndisə dillərində dastan olmuşam, Ağızlarında məsəl olmuşam.
  5. İkrah edərək məndən gen dayanırlar, Hətta üzümə tüpürməkdən çəkinmirlər.
 
 
  1. Так как Он развязал повод мой и поразил меня, то они сбросили с себя узду пред лицем моим.
  2. С правого боку встает это исчадие, сбивает меня с ног, направляет гибельные свои пути ко мне.
  3. А мою стезю испортили: всё успели сделать к моей погибели, не имея помощника.
  4. Они пришли ко мне, как сквозь широкий пролом; с шумом бросились на меня.
  5. Ужасы устремились на меня; как ветер, развеялось величие мое, и счастье мое унеслось, как облако.
  1. Çünki Allah kamanımın ipini boşaltdı, Məni zəlil elədi. Ona görə onlar gözümün qabağındaca Cilovlarını çıxarıb atdılar.
  2. Bu avara gənclər sağ tərəfimdən çıxır, Ayaqlarımı büdrədir, Mənə qarşı torpaq qalağı düzəldir.
  3. Yolumu bərbad etdilər, Onlara dəstək verən olmasa da, Məni yox etməyə çalışırlar.
  4. Sanki geniş dəliklərdən keçib Viranəlikdən üstümə yuvarlanırlar.
  5. Dəhşətlər üstümə doldu, Şərəfimi yel tək sovurdu, Xoşbəxtliyim bulud kimi keçib getdi.
 
 
  1. И ныне изливается душа моя во мне: дни скорби объяли меня.
  2. Ночью ноют во мне кости мои, и жилы мои не имеют покоя.
  3. С великим трудом снимается с меня одежда моя; края хитона моего жмут меня.
  4. Он бросил меня в грязь, и я стал, как прах и пепел.
  5. Я взываю к Тебе, и Ты не внимаешь мне, --стою, а Ты [только] смотришь на меня.
  1. İndi canım taqətdən düşdü, Dar günlər məndən bərk yapışdı.
  2. Gecələr sümüklərim sızıldayır, Canımı gəmirən ağrılar dayanmır.
  3. Allah paltarı zorla əynimdən çıxarır, Məndən cübbəmin yaxası kimi yapışır.
  4. Məni lilə batırır, Toza, külə dönmüşəm.
  5. Sənə yalvarıram, cavab vermirsən, Ayağa qalxmağıma göz qoyursan.
 
 
  1. Ты сделался жестоким ко мне, крепкою рукою враждуешь против меня.
  2. Ты поднял меня и заставил меня носиться по ветру и сокрушаешь меня.
  3. Так, я знаю, что Ты приведешь меня к смерти и в дом собрания всех живущих.
  4. Верно, Он не прострет руки Своей на дом костей: будут ли они кричать при своем разрушении?
  5. Не плакал ли я о том, кто был в горе? не скорбела ли душа моя о бедных?
  1. Mənə qarşı rəhmsizsən, Güclü əllərinlə məni əzirsən.
  2. Məni qaldırıb yel üstünə mindirirsən, Fırtına içinə salıb məni darmadağın edirsən.
  3. Bilirəm, məni ölümə, Bütün ömür sürənlər üçün təyin olunan son mənzilə aparacaqsan.
  4. Yıxılana əl qaldırmaq olmaz, Bəlaya düşənin harayına çatan yoxdur.
  5. Məgər dara düşənlər üçün ağlamırdımmı? Yoxsulların halına yanmırdımmı?
 
 
  1. Когда я чаял добра, пришло зло; когда ожидал света, пришла тьма.
  2. Мои внутренности кипят и не перестают; встретили меня дни печали.
  3. Я хожу почернелый, но не от солнца; встаю в собрании и кричу.
  4. Я стал братом шакалам и другом страусам.
  5. Моя кожа почернела на мне, и кости мои обгорели от жара.
  1. Mən yaxşılıq gözlədim, yamanlıq gəldi, Mən işıq umarkən qaranlıq gəldi.
  2. Ürəyim çırpınır, rahatlığı yoxdur, Ağır günlər qarşımı kəsdi.
  3. Yoxdur bir işıq ucu, qarala-qarala gəzirəm, Camaat arasında durub fəryad edirəm.
  4. Çaqqallara qardaş oldum, Bayquşlara yoldaş oldum.
  5. Qaralan dərim soyulur, Qızdırmadan sümüklərim yanır.
 
 
  1. И цитра моя сделалась унылою, и свирель моя--голосом плачевным.
  1. Liram yas tutub nalə çəkir, Tütəyim zar-zar inləyir.
 
   
  irəli  1  . . . 24  25  26  27  28  29  30  31  32  33  34  35  . . . 42   qeri  

Fəsil   Kitablar
[Yh 3: 16] Çünki Allah dünyanı o qədər sevdi ki, vahid Oğlunu ona verdi; bunu etdi ki, Ona iman edən hər kəs həlak olmasın, əbədi həyata malik olsun.