Ana Səhifə | Yarıdım
dəyişdirmə  Azerbaycan | Russian | NIV | KJV | NASB
Başqa kitablar  Azerbaycan | Russian | NIV | KJV | NASB
   
  irəli  1  . . . 72  73  74  75  76  77  78  79  80  81  82  83  . . . 150   qeri  
  ▼-1   [font9]   +1▲  
Псалтирь 78 [Russian:Azerbaycan]   
 
  1. (77-1) ^^Учение Асафа.^^ Внимай, народ мой, закону моему, приклоните ухо ваше к словам уст моих.
  2. (77-2) Открою уста мои в притче и произнесу гадания из древности.
  3. (77-3) Что слышали мы и узнали, и отцы наши рассказали нам,
  4. (77-4) не скроем от детей их, возвещая роду грядущему славу Господа, и силу Его, и чудеса Его, которые Он сотворил.
  5. (77-5) Он постановил устав в Иакове и положил закон в Израиле, который заповедал отцам нашим возвещать детям их,
  1. Ey xalqım, təlimimi dinləyin, Dilimdən çıxan sözləri eşidin.
  2. Ağzımı bu məsəllə açıb Keçmişdəki müəmmaları bəyan edəcəyəm.
  3. Bunları eşitmişik, bilirik, Bizə atalarımız nəql edib.
  4. Bunu onların nəvələrindən gizlətməyəcəyik; Rəbbin həmdə layiq işlərini, Onun qüdrətini, etdiyi xariqələri Gələcək nəsillərə söyləyəcəyik.
  5. Rəbb öyüd vermək üçün Yaqub nəslinə – İsrailə bir təlim qoydu. Ata-babalarımıza əmr etdi ki, Bu təlimi övladlarına öyrətsin.
 
 
  1. (77-6) чтобы знал грядущий род, дети, которые родятся, и чтобы они в свое время возвещали своим детям, --
  2. (77-7) возлагать надежду свою на Бога и не забывать дел Божиих, и хранить заповеди Его,
  3. (77-8) и не быть подобными отцам их, роду упорному и мятежному, неустроенному сердцем и неверному Богу духом своим.
  4. (77-9) Сыны Ефремовы, вооруженные, стреляющие из луков, обратились назад в день брани:
  5. (77-10) они не сохранили завета Божия и отреклись ходить в законе Его;
  1. Qoy gələcək nəsil də bilsin, Gələcəkdə doğulacaq övladlar da Balalarına bu təlimi verə bilsin.
  2. Qoy ümidlərini Allaha bağlasınlar, Allahın işlərini unutmasınlar, Əmrlərini yerinə yetirsinlər.
  3. Qoy ata-babaları kimi olmasınlar, Çünki onlar dikbaş, üsyankar bir nəsil idi. Allaha ürəkləri dönük, Könülləri vəfasız idi.
  4. Efrayim övladları ox-kamanla silahlandılar, Amma döyüş günü tez geriyə qayıtdılar.
  5. Allahın əhdini pozanlar belə etdilər, Sənin qanunlarınla yaşamaq istəmədilər.
 
 
  1. (77-11) забыли дела Его и чудеса, которые Он явил им.
  2. (77-12) Он пред глазами отцов их сотворил чудеса в земле Египетской, на поле Цоан:
  3. (77-13) разделил море, и провел их чрез него, и поставил воды стеною;
  4. (77-14) и днем вел их облаком, а во всю ночь светом огня;
  5. (77-15) рассек камень в пустыне и напоил их, как из великой бездны;
  1. Allahın işlərini, Göstərdiyi xariqələrini unutdular.
  2. Allah Misir torpağında, Soan bölgəsində, Ata-babalarının gözləri önündə xariqələr göstərmişdi.
  3. Dənizi yarıb onları keçirmişdi, Suları divar kimi saxlamışdı.
  4. Onlara gündüz buludla, Bütün gecə şəfəq saçan alovla yol göstərmişdi.
  5. Çöldə qayaları yarmışdı, İçsinlər deyə ümman kimi bol su çıxarmışdı.
 
 
  1. (77-16) из скалы извел потоки, и воды потекли, как реки.
  2. (77-17) Но они продолжали грешить пред Ним и раздражать Всевышнего в пустыне:
  3. (77-18) искушали Бога в сердце своем, требуя пищи по душе своей,
  4. (77-19) и говорили против Бога и сказали: 'может ли Бог приготовить трапезу в пустыне?'
  5. (77-20) Вот, Он ударил в камень, и потекли воды, и полились ручьи. 'Может ли Он дать и хлеб, может ли приготовлять мясо народу Своему?'
  1. Qayadan suları sel kimi çıxarmışdı, Bu suları çaylar kimi axıtmışdı.
  2. Amma onlar günah etməyi davam etdirdilər, Səhrada Haqq-Taalaya qarşı üsyankar oldular.
  3. İştahaları artdı, yemək tələb etdilər, Ürəklərində Allahı sınağa çəkdilər.
  4. Allahın əleyhinə belə danışdılar: «Məgər Allah çöldə süfrə qura bilər?
  5. Nə olsun qayaya vuranda sular axdı, Sellər aşıb-daşdı. Görəsən O, çörək verə bilərmi? Xalqına ət verə bilərmi?»
 
 
  1. (77-21) Господь услышал и воспламенился гневом, и огонь возгорелся на Иакова, и гнев подвигнулся на Израиля
  2. (77-22) за то, что не веровали в Бога и не уповали на спасение Его.
  3. (77-23) Он повелел облакам свыше и отверз двери неба,
  4. (77-24) и одождил на них манну в пищу, и хлеб небесный дал им.
  5. (77-25) Хлеб ангельский ел человек; послал Он им пищу до сытости.
  1. Rəbb bunu eşidərkən qəzəbləndi, Yaquba qarşı alovunu yerə tökdü, İsrailə qarşı hiddəti artdı.
  2. Çünki onlar Allaha inanmırdılar, Onun qurtuluşuna arxalanmırdılar.
  3. Bununla belə, uca səmaya əmr etdi, Göylərin qapılarını açdırdı.
  4. Onlara yemək üçün manna yağdırdı, Göylərin taxılını verdi.
  5. İnsan mələklərin çörəyindən yedi, Onlara doyunca yemək verildi.
 
 
  1. (77-26) Он возбудил на небе восточный ветер и навел южный силою Своею
  2. (77-27) и, как пыль, одождил на них мясо и, как песок морской, птиц пернатых:
  3. (77-28) поверг их среди стана их, около жилищ их, --
  4. (77-29) и они ели и пресытились; и желаемое ими дал им.
  5. (77-30) Но еще не прошла прихоть их, еще пища была в устах их,
  1. Göylərdə şərq küləyini əsdirdi, Qüdrəti ilə cənub küləyini gətirdi.
  2. Başlarına toz kimi ət yağdırdı, Onlara dənizdəki qum qədər quşlar göndərdi.
  3. Düşərgələrinin ortasına, Qaldıqları yerin ətrafına səpələdi.
  4. Onlar doyunca, çox yedi, İştahaları çəkən şeyləri onlara verdi.
  5. Lakin iştahaları qurtarmamış, Yemək ağızlarında olarkən
 
 
  1. (77-31) гнев Божий пришел на них, убил тучных их и юношей Израилевых низложил.
  2. (77-32) При всем этом они продолжали грешить и не верили чудесам Его.
  3. (77-33) И погубил дни их в суете и лета их в смятении.
  4. (77-34) Когда Он убивал их, они искали Его и обращались, и с раннего утра прибегали к Богу,
  5. (77-35) и вспоминали, что Бог--их прибежище, и Бог Всевышний--Избавитель их,
  1. Allah onlara qarşı hiddətini artırdı, Ətli-canlılarını qırdı, İsrail igidlərini vurub yerə sərdi.
  2. Bununla belə, günahlarını davam etdirdilər, Onun xariqələrinə inanmadılar.
  3. Buna görə də günlərini puç etdi, Dəhşətlə ömürlərini sona yetirdi.
  4. Ölənləri görüb Allahı axtardılar, Geri dönüb Allahı səylə aradılar.
  5. Yadlarına düşdü ki, Allah onların Qayası idi, Allah-Taala onların Satınalanı idi.
 
 
  1. (77-36) и льстили Ему устами своими и языком своим лгали пред Ним;
  2. (77-37) сердце же их было неправо пред Ним, и они не были верны завету Его.
  3. (77-38) Но Он, Милостивый, прощал грех и не истреблял их, многократно отвращал гнев Свой и не возбуждал всей ярости Своей:
  4. (77-39) Он помнил, что они плоть, дыхание, которое уходит и не возвращается.
  5. (77-40) Сколько раз они раздражали Его в пустыне и прогневляли Его в [стране] необитаемой!
  1. Lakin ağızları ilə Ona yaltaqlanırdılar, Dilləri ilə Ona yalan danışırdılar.
  2. Qəlblərində Ona qarşı dönük olmuşdular, Əhdinə vəfasız çıxmışdılar.
  3. Allah isə rəhmlidir, günahı bağışlayır, Günahkarı yox etmir. Dəfələrlə qəzəbini saxlayır, Hiddətini tamamilə oyanmağa qoymayır.
  4. Yada saldı ki, onlar yalnız bəşərdir, Onlar əsən, geri dönməyən küləyə bənzəyir.
  5. Neçə dəfə səhrada Ona qarşı üsyankar oldular, Neçə dəfə çöllükdə Onu kədərləndirdilər!
 
 
  1. (77-41) и снова искушали Бога и оскорбляли Святаго Израилева,
  2. (77-42) не помнили руки Его, дня, когда Он избавил их от угнетения,
  3. (77-43) когда сотворил в Египте знамения Свои и чудеса Свои на поле Цоан;
  4. (77-44) и превратил реки их и потоки их в кровь, чтобы они не могли пить;
  5. (77-45) послал на них насекомых, чтобы жалили их, и жаб, чтобы губили их;
  1. Allahı dönə-dönə sınadılar, İsrailin Müqəddəsinin xətrinə dəydilər.
  2. Xatırlamadılar Onun qüdrətini, Düşməndən azad etdiyi günü,
  3. Misirdə göstərdiyi əlamətləri, Soan bölgəsində göstərdiyi möcüzələri.
  4. Misirlilər sulardan içə bilməsinlər deyə Suları qana döndərib çaylardan axıtmışdı.
  5. Onları göndərdiyi mozalanlara yem etmişdi, Göndərdiyi qurbağalar ölkələrini xarabaya çevirmişdi.
 
 
  1. (77-46) земные произрастения их отдал гусенице и труд их--саранче;
  2. (77-47) виноград их побил градом и сикоморы их--льдом;
  3. (77-48) скот их предал граду и стада их--молниям;
  4. (77-49) послал на них пламень гнева Своего, и негодование, и ярость и бедствие, посольство злых ангелов;
  5. (77-50) уравнял стезю гневу Своему, не охранял души их от смерти, и скот их предал моровой язве;
  1. Əkinlərini tırtıllara, Zəhmətlərinin bəhərini çəyirtkələrə vermişdi.
  2. Üzümlərini dolu ilə, Firon ənciri ağaclarını şaxta ilə məhv etmişdi.
  3. Naxırlarını dolu ilə, Sürülərini şimşəklə qırmışdı.
  4. Onların üzərinə qızğın qəzəbini, Hirsini, hiddətini, dərdləri, Bir qoşun ölüm mələklərini tökmüşdü.
  5. Qızğın qəzəbinə yol açmışdı, Əsirgəmədən canlarına ölüm vermişdi, Həyatlarına bəla gətirmişdi.
 
 
  1. (77-51) поразил всякого первенца в Египте, начатки сил в шатрах Хамовых;
  2. (77-52) и повел народ Свой, как овец, и вел их, как стадо, пустынею;
  3. (77-53) вел их безопасно, и они не страшились, а врагов их покрыло море;
  4. (77-54) и привел их в область святую Свою, на гору сию, которую стяжала десница Его;
  5. (77-55) прогнал от лица их народы и землю их разделил в наследие им, и колена Израилевы поселил в шатрах их.
  1. Hər Misirlinin ilk oğlunu, Ham nəslindən hər kişinin belindən gələn ilk oğlunu qırmışdı.
  2. Öz xalqını isə qoyun kimi oradan çıxarmışdı, Çöldən onları sürü kimi aparmışdı.
  3. Onları qorxudan uzaq, asayiş içində aparmışdı, Düşmənləri isə dənizdə qərq olmuşdu.
  4. Onları Öz müqəddəs torpağına, Sağ əli ilə aldığı dağlar diyarına gətirdi.
  5. Onların qarşısından başqa millətləri qovdu, Torpaqlarını da İsrail qəbilələrinə mülk olaraq payladı, Yaşamaq üçün yurd-yuvalarını onlara verdi.
 
 
  1. (77-56) Но они еще искушали и огорчали Бога Всевышнего, и уставов Его не сохраняли;
  2. (77-57) отступали и изменяли, как отцы их, обращались назад, как неверный лук;
  3. (77-58) огорчали Его высотами своими и истуканами своими возбуждали ревность Его.
  4. (77-59) Услышал Бог и воспламенился гневом и сильно вознегодовал на Израиля;
  5. (77-60) отринул жилище в Силоме, скинию, в которой обитал Он между человеками;
  1. Lakin onlar Allah-Taalanı sınadılar, Ona qarşı üsyankar oldular, Göstərişlərinə əməl etmədilər.
  2. Ataları kimi dönüklük və xəyanət etdilər, Xarab kamandan atılan ox kimi əyri getdilər.
  3. Onu səcdəgahları ilə qəzəbləndirdilər, Onu yonma bütləri ilə qısqandırdılar.
  4. Bunları eşidən Allah çox hiddətləndi, İsraili tamamilə rədd etdi.
  5. İnsanlar arasında qaldığı çadırını, Şilodakı məskənini tərk etdi.
 
 
  1. (77-61) и отдал в плен крепость Свою и славу Свою в руки врага,
  2. (77-62) и предал мечу народ Свой и прогневался на наследие Свое.
  3. (77-63) Юношей его поедал огонь, и девицам его не пели брачных песен;
  4. (77-64) священники его падали от меча, и вдовы его не плакали.
  5. (77-65) Но, как бы от сна, воспрянул Господь, как бы исполин, побежденный вином,
  1. Qüdrətini əsarətə, Şərəfini düşmən əlinə təslim etdi.
  2. Öz xalqını qılıncdan keçirtdi, Öz irsini qəzəbinə düçar etdi.
  3. İgidləri alov uddu, Nişanlı qızlara toy çalınmadı.
  4. Kahinləri qılınclarla qırıldı, Arvadları dul qaldı, gözlərinin yaşı qurudu.
  5. O zaman Xudavənd yuxulu insan kimi oyandı, Sanki şərabın təsirindən ayılan bir pəhləvandır.
 
 
  1. (77-66) и поразил врагов его в тыл, вечному сраму предал их;
  2. (77-67) и отверг шатер Иосифов и колена Ефремова не избрал,
  3. (77-68) а избрал колено Иудино, гору Сион, которую возлюбил.
  4. (77-69) И устроил, как небо, святилище Свое и, как землю, утвердил его навек,
  5. (77-70) и избрал Давида, раба Своего, и взял его от дворов овчих
  1. Düşmənlərini vuraraq geri atdı, Əbədi olaraq onları rüsvay etdi.
  2. Yusifin nəslini rədd etdi, Efrayim qəbiləsini seçmədi.
  3. Yəhuda qəbiləsini, Sevdiyi Sion dağını seçdi.
  4. Öz Müqəddəs məkanını səma kimi, Əbədi qurduğu dünya kimi tikdi.
  5. Çoban olan qulu Davudu seçdi, Onu qoyun ağıllarından götürdü.
 
 
  1. (77-71) и от доящих привел его пасти народ Свой, Иакова, и наследие Свое, Израиля.
  2. (77-72) И он пас их в чистоте сердца своего и руками мудрыми водил их.
  1. Əmlik quzuların qayğısına qalanı gətirdi, Xalqı Yaqub nəslinin və Öz irsi İsrailin çobanı etdi.
  2. Davud onları kamil ürəklə otardı, Əlindən gələn məharətlə onları irəli apardı.
 
   
  irəli  1  . . . 72  73  74  75  76  77  78  79  80  81  82  83  . . . 150   qeri  

Fəsil   Kitablar
[Yh 3: 16] Çünki Allah dünyanı o qədər sevdi ki, vahid Oğlunu ona verdi; bunu etdi ki, Ona iman edən hər kəs həlak olmasın, əbədi həyata malik olsun.