- (122-1) ^^Песнь восхождения.^^ К Тебе возвожу очи мои, Живущий на небесах!
- (122-2) Вот, как очи рабов [обращены] на руку господ их, как очи рабы--на руку госпожи ее, так очи наши--к Господу, Богу нашему, доколе Он помилует нас.
- (122-3) Помилуй нас, Господи, помилуй нас, ибо довольно мы насыщены презрением;
- (122-4) довольно насыщена душа наша поношением от надменных и уничижением от гордых.
|
- Ey göylərdəki taxtında Oturan, Gözlərimi Sənə dikmişəm.
- Ağasının əlinə baxan qul kimi, Xanımının əlinə baxan kəniz tək Biz də Allahımız Rəbbə göz dikmişik, Bizə rəhm etməsini gözləyirik.
- Bizə rəhm et, ya Rəbb, rəhm et! Çünki təhqirlərdən doymuşuq.
- Laqeydlərin rişxəndləri, Təkəbbürlülərin təhqirləri bizi cana doydurdu.
|
irəli
1
. . . 117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
. . . 150
qeri
dəyişdirmə