- (138-11) Скажу ли: 'может быть, тьма скроет меня, и свет вокруг меня [сделается] ночью';
- (138-12) но и тьма не затмит от Тебя, и ночь светла, как день: как тьма, так и свет.
- (138-13) Ибо Ты устроил внутренности мои и соткал меня во чреве матери моей.
- (138-14) Славлю Тебя, потому что я дивно устроен. Дивны дела Твои, и душа моя вполне сознает это.
- (138-15) Не сокрыты были от Тебя кости мои, когда я созидаем был в тайне, образуем был во глубине утробы.
|
- Desəm də: «Qoy zülmət məni bürüsün, İşıq batsın, ətrafım gecəyə dönsün»,
- Sənin qarşında zülmət batar, Önündə gecə də gündüz kimi nur saçar. Nurun, zülmətin Sənin üçün nə fərqi var?
- Sən mənim daxili üzvlərimi yaratmısan, Mənə ana bətnində quruluş vermisən.
- Sən məni ecazkar, əsrarəngiz yolla yaratmısan, Ona görə şükür edirəm. Nə qədər xariqəli işlər görmüsən! Bunu ürəkdən yaxşı dərk edirəm.
- Mən gizli bir yerdə yaranarkən, Dünyanın dərin yerində yaranarkən Bədənim Səndən gizli qalmadı.
|